پاسخ
این پرسش از دو جهت قابل‌بررسی است، نخست اینکه آیا خود حرم به‌عنوان درودیوار، شفا می‌دهد؟ در پاسخ باید گفت: وقتی زائر با معرفت، به زیارت امام علیه‌السلام مشرف می‌شود و به ایشان توسل و تبرک می‌جوید و شفا می‌خواهد، می‌داند که مقصد و مقصود اصلی امام است و اگر از درودیوار حرم هم تبرک می‌جوید به خاطر انتسابش به امام است و بس، چراکه قبل از اینکه این چوب، فلز، خاک و سنگ به حرم منتقل شود برایش تقدسی نداشت. این وسایل و ابزار به خاطر انتسابش به امام محترم شده‌اند و ذات آن‌ها این احترام را ندارد. مانند پیراهن حضرت یوسف، که به اذن خدا چشم نابینای یعقوب را شفا می‌دهد. پس تقدس حرم از امام معصوم علیه‌السلام است و با بسته شدن، این تقدس و این شأن از بین نمی‌رود.
اما اگر مراد از پرسش این باشد که بستن حرم، حقیقتی را روشن نموده که حرم هیچی نقشی در زیارت و مانند آن نداشته است، قطعاً این ادعا با واقعیت بیرونی سازگاری ندارد، هر بیننده‌ای شاهد آن است که حرم مطهر، محل زیارت عاشقان فراوان از شیعه و غیر شیعه است که در این محل به امام متوسل می‌شوند و تبرک می‌جویند. شفای بیماران نیز امری ثابت‌شده است که برخی از آن با مدارک در دفتر شفایافتگان حرم مطهر ثبت و ضبط شده است.
کد 4020